สนิทครั้งที่15 NC

แบมแบมดิ้นตัวไปมาอย่างอึดอัด คนตัวเล็กทั้งร้อน และเริ่มทรมานมากขึ้นเรื่อยๆ มือบางลูบไล้ไปตามลำตัวของตัวเองเบาๆก่อนที่นิ้วเรียวจะหยุดอยู่ที่ยอดอกสีสดแล้วเริ่มขยี้มันเบาๆ

           "อื้ออ~ ซี๊ดด" แบมแบมขยี้ยอดอกตัวเองแรงขึ้นพร้อมกับร้องซี๊ดครางหวานเบาๆไปด้วย มาร์คเหลือบตามองแบมแบม จนตอนนี้มือหนากำพวงมาลัยเอาไว้แน่นจนขึ้นเอ็นปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

           "มาร์ค~ แบมไม่ไหว อึก ช่วย อือ" แบมแบมครางอย่างทรมาน ร่างเล็กหันมาหาคนรัก ตาโตหวานฉ่ำปริ่มไปด้วยน้ำตาที่รื้นขึ้นมาเพราะความต้องการ และแค่มาร์คหันมาสบตาก็ทำเอาแบมแบมทนไม่ไหว ร่างน้อยขยับเข้าไปใกล้คนขับมายิ่งขึ้น นั่นทำให้มาร์คชลอความเร็วและตัดสินใจจอดข้างทางที่คนไม่พลุกพล่านนัก

           "มาร์คจ๋าา~ อ่าา" แบมแบมครางกระเส่า และปีนขึ้นไปนั่งอยู่บนตักมาร์คทางฝั่งคนขับเรียบร้อย

           "อยากได้อะไร" มาร์คถาม มือหนาบีบเค้นเอวบางนั่นอย่างหมั่นเขี้ยว แบมแบมกัดปาก ก้มลงจนใบหน้าชิด

           "ทุกอย่าง อืออ แบมร้อน อึก" แบมแบมเบียดกายเข้าหามาร์คแนบเน่นขึ้น ก่อนที่ปากอิ่มนั่นจะเป็นฝ่ายฉกชิมปากหยักตรงหน้าก่อนอย่างไม่รีรออะไร

ปากนุ่มยุ่นเหมือนก้อนเยลลี่บดเบียดเข้าหา ละเลียดชิมก่อนจะดันปลายลิ้นเล็กให้คนใต้ร่างยอมเปิดปากให้เข้าไปดูดชิมรสชาติจากด้านใน มาร์คเผยอปากอย่างที่แบมแบมต้องการ และนาทีนี้มาร์คเองก็ให้ความร่วมมือกับแบมแบมเต็มที่ ลิ้นทั้งสองตวัดเกาะเกี่ยวกันไปมาอย่างเร่าร้อน ไม่มีใครยอมใคร

มาร์คบีบเอวขอดนั่นแรงขึ้น มืออีกข้างยกขึ้นไปขยี้เม็ดตึงสีสดนั่นแรงๆ จนแบมแบมครางออกมาอย่างอื้ออึง

             "อ่าา มาร์ค ฮึกก แบมปวด" แบมบอกเสียงสะอื้นจนมาร์คตกใจที่อยู่ๆคนตัวเล็กร้องไห้

             "ปวดตรงไหนครับ บอกกูเร็ว" มาร์คถาม

             "ปวด ฮึก อื้ออ มาร์คใส่นะ ฮึก แบมไม่ไหวแล้ว" แบมแบมว่าอย่างน่าสงสาร ตอนนี้แบมแบมทรมาน รอต่อไม่ไหวแล้ว

มาร์คได้ยินแบบนั้นก็ปรับเบาะให้เอนไปด้านหลัง จับแบมแบมแกะกระดุมกางเกงยีนส์ขาดๆตัวนั้น ดันขอบกางลงจนสุดปลายขา ทุกอย่างทุลักทุเล แต่ก็ไม่เกินความสามารถ

แบมแบมที่ตอนนี้เปลือยเปล่าก็ขึ้นไปคร่อมตัวมาร์คเอาไว้ มือเล็กไม่ปล่อยให้เปล่าประโยชน์ปลดกระดุมกางเกงยีนส์ตัวแพงและรูดซิบ เมื่อถูกผลดปล่อย ความแข็งขืนที่ตอนนี้โป่งพองคับกางเกงก็โดนแบมแบมควักออกมา

สองมือเล็กโอบอุ้มมันเอาไว้แล้วรูดขึ้นลงเบาๆเพื่อให้แข็งตัวมากว่านี้

             "อ่าาา แบมแบม.." มาร์คครางแผ่ว และไม่ต้องมีพิธีอะไรให้เยอะไปกว่านี้ แบมแบมจับความแข็งขืนแล้วค่อยๆใส่เข้ากับช่องทางรักของตัวเองที่ไม่จำเป็นต้องเปิดทางใดๆทั้งสิ้น

สวบ!

              "อ๊าา ซี๊ดดด" แบมแบมซี๊ดปากอย่างสุขสม ความใหญ่โตของมาร์คเข้าไปเติมเต็มจนแบมแบมแน่นคับไปหมด

              "มึงดื้อแบมแบม อ่าา" มาร์คว่าออกมาเบาๆ มองร่างบางที่กำลังหยุดนิ่งเพื่อรอปรับสภาพของตัวเอง แบมแบมโน้มตัวลงมา ก็ถูกมาร์คดึงลงไปจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง

สะโพกเล็กเริ่มยกขึ้น กดลงอย่างเนิบๆ และเริ่มกระแทกเร็วขึ้นเมื่อมาร์คเริ่มจูบอย่างดุเดือด

              "อ๊ะ อึกก อืออ" แบมแบมครางในลำคอเพราะโดนปล้ำจูบอยู่ ก่อนที่มาร์คจะปล่อยให้เป็นอิสระแล้วมายุ่งแถวลำคอของแบมแบมครั้ง

              "ซี๊ดด อ๊ะ มาร์ค อ๊ะ อ๊ะ " แบมแบมครางหวีดเสียงดังเมื่อมาร์คเป็นคนกระแทกเข้าหาช่องทางรักเองอย่างไม่ยั้ง มันถี่จนแบมแบมครางออกมาอย่างผิดจังหวะ

              "อ่าา แบมแบม" มาร์คเรียกชื่อแบมแบมเสียงพร่า แบมแบมที่เกาะบ่ามาร์คแน่น กัดปากตาปรืออย่างเสียวซ่าน ทุกครั้งที่มาร์คกระแทก มันตอบความรู้สึกของแบมแบม มันเติมเต็มไปหมด

              "อ๊ะ มาร์ค อืออ เสียวว" แบมแบมครางออกมาไม่หยุดปาก

มาร์คเองยังคงกระแทกส่วนแข็งขืนของตัวเองเข้าในตัวของแบมแบมไม่หยุด

              "อือ มาร์ค อ๊ะ" แบมแบมก้มลงไปกัดบ่าของมาร์คไว้สุดแรงเมื่อมาร์คกระแทกตัวเข้ามาจนรู้สึกได้ว่าตอนนี้รถยุโรบคันหรูสั่นสะเทือนไปทั้งคัน

              "อ๊ะ อ๊ะ แบม อืออ. มาร์คเร็วอีก"

              "อ่ะ อ๊าาแบมแบม"

              "อ๊ะ อ๊ะ อร๊างงงงง~" เสียงหวานหวีดร้องแล้วฟุบลงกับบ่าแกร่งของคนรักอีกรอบ พร้อมกับมาร์คที่ตอนนี้ได้ฉีดลูกน้อยนับล้านตัวเข้าไปในตัวของแบมแบมจนหมด

               "ซี๊ดด อ่าาา" มาร์คกระแทกกายเน้นๆอีกทีสองที มือหนาเอื้อมมือไปหยิบทิชชู่มาเช็ดคราบที่ล้นออก บางส่วนที่เลอะกางเกงมาร์คไปก็ปล่อยผ่าน แน่นอนว่าเสื้อเชิ้ตสีดำที่แบมแบมเลือกให้ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบรักของแบมแบม มาร์คจับต้นคอเล็กนั้นขึ้น มองใบหน้าหวานที่ตอนนี้เริ่มฉ่ำน้ำอีกครั้ง

               "มึงต้องรู้ตัวได้แล้วนะ ว่าท่าทางของมึงแบบนี้จะทำให้มึงไม่ปลอดภัย" มาร์คว่าออกมา นิ้วโป้งแกร่งขยี้ลงกับปากอิ่มเบาๆ

               "อืออ. มาร์ค~ " แบมแบมเรียกเสียงหวานแล้วเริ่มขยับกายอีกครั้ง เพราะตัวตนของมาร์คที่ยังอยู่ในตัวของแบมแบม ทำให้อะไรๆมันเหมือนจะง่ายขึ้นแค่หากจะต่อ

               "เดี๋ยว" มาร์คจับเอวของของแบมแบมเอาไว้ เอื้อมตัวไปด้านหลังแล้วหยิบเสื้อยืดตัวใหญ่ของตัวเองมาสวมให้แบมแบมแล้วปรับเบาะให้อยู่ในระดับปกติ

               "มาร์ค~ แบมม อื้อ" แบมแบมก้มลงไปปล้นจูบกับปากหยักนั่นอีกครั้ง ไม่ไหว แบมแบมไม่ไหว...

               "จุ๊บ อืมม นั่งนิ่งๆ ไม่งั้นได้ตายห่าทั้งคู่แน่" มาร์คกัดฟันบอกคนบนตัว ก่อนจะกระชากรถออกจากตรงนั้นแล้วตรงกลับคอนโด

แต่ตลอดระยะเวลาทางกลับคอนโดไม่ได้ง่ายเลยเมื่อแบมแบมยังคงยุ่งกับลำคอของมาร์คไม่หยุด แถมยังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของมาร์คออกแล้วเริ่มมาวอแวกับหัวนมมาร์คแบบที่มาร์คคำรามในลำคอเพื่อบอกให้หยุดแล้วแบมแบมก็ยังทำต่อ

               "แบมแบม.. ซี๊ดด" มาร์คซี๊ดปากเสียงแหบพร่าเพราะลิ้นเล็กๆที่ตลัดถี่ลงกับยอดอกของตัวเอง

               "อือ.. แบมจะเอา" แบมแบมว่าอย่างเอาแต่ใจ ร่างเล็กเริ่มขย่มเบาๆอีกครั้ง

               "มาร์คขับรถแปปนึงนะครับที่รัก อีก5นาทีถึง" มาร์คกัดฟันบอก ตาคมยังจ้องไปยังท้องถนนไม่ลดละ สมาธิที่มีไม่มากแต่มาร์คจะต้องกลับถึงห้องภายใน5นาทีนี้ และจะต้องปลอดภัย

ปัง! เสียงประตูถูกปิดลงด้วยแรงถีบจากเท้าของมาร์ค ร่างเล็กที่เกี่ยวเอวสอบ กำลังง่วงกับริมฝีปากมาร์คไม่หยุด มือเล็กเปลี่ยนมาดึงเสื้อของตัวเองออก เสื้อที่มาร์คใส่ให้เพราะแบมแบมจะต้องลงจากรถเข้ามาในห้อง ถึงห้องแล้วแบมแบมไม่ใส่หรอก มันร้อน..

              "อ๊าามาร์ค~" แบมแบมถูกโยนลงบนเตียง มาร์คถอดกางเกง แล้วเหวี่ยงทิ้งไปที่ไหนสักแห่งภายในห้อง เสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมอีกสองเม็ดก็หลุดออก มาร์คก็เขวี้ยงมันตามกางเกงยีนส์ตัวโปรดไป

ร่างหนากระโดดขึ้นคร่อมร่างเล็กนั่นเอาไว้

              "มึงรู้รึเปล่าว่ามึงผิด" มาร์คว่าเสียงเข้ม

             "ไม่ อึก. ไม่ผิด อ่าา. มาร์คคเร็วสิ แบมไม่ไหวแล้วนะ" แบมแบมว่ามือเล็กดึงคอของมาร์คลงมาเพื่อจะได้สานต่ออารมณ์

            "ไม่ มึงต้องยอมรับว่ามึงผิดที่ไปรับแก้วน้ำของไอห่าไหนก็ไม่รู้มาดื่มจนเป็นแบบนี้" มาร์คว่าเสียงเข้ม ใช่ว่าจะไม่โกรธ มาร์คโกรธมากด้วย

             "ก็มาร์คอยู่ " แบมแบมว่า จากที่มือเล็กอยู่แถวๆลำคอของมาร์คตอนนี้มันกำลังเล่นอยู่กับแท่งร้อนที่ขยายใหญ่เต็มที่แล้ว

             "มันอันตราย ถ้ากูไม่อยู่แล้วมันจะเป็นยังไง "

             "ก็คงมีผัวเพิ่ม"

             "แบม!!" มาร์คตวาดออกมาเสียงดัง

            "แล้วทีมาร์คไปไม่บอกล่ะ แบมไม่หวงเหรอ นี่ขนาดแบมทำ แต่มาร์คอยู่ตรงนั้นมาร์คยังทนไม่ได้เลย แล้วแบมล่ะ แบมที่ไม่รู้อะไรเลย แบมไม่รู้สึกยิ่งกว่ามาร์คเหรอ!" แบมแบมที่ตอนนี้แม้จะทรมานแค่ไหน แต่เรื่องที่เสียใจอยู่ก็มีมากพอที่จะเถียงมาร์คและผลักคนตัวโตกว่าออกให้ห่างตัว

มาร์คมองแบมแบมที่ลุกขึ้นนั่งแล้วเขยิบออกห่าง ใบหน้าหวานบูดบึ้งและตอนนี้ก็เริ่มปริ่มไปด้วยหยาดน้ำตาและร่างเล็กก็เริ่มสั่นน้อยๆอีกครั้ง แบมแบมก้าวขาลงจากเตียงอย่างยากลำบาก

             "จะไปไหน มาให้มาร์คช่วย" มาร์คไปคว้าตัวของแบมแบมเอาไว้แล้วกอดเอาไว้จากด้านหลังจนแน่น

             "ปล่อย อึก แบมจะไปห้องน้ำ ไม่ต้องมาช่วย!! " แบมแบมหันไปตวาดแต่แรงกอดกลับแน่นกว่าเดิม

             "มาร์คไม่ว่าแล้ว มาร์คช่วยนะครับ มาร์คเองก็ทรมานนะที่เห็นแบมเป็นแบบนี้" มาร์คว่า แบมแบมที่ใจอยากจะออกจากอ้อมกอดนี้เพราะความโกรธ แต่ร่างกายกลับโอนอ่อนให้มาร์คอีกครั้งเพราะความต้องการที่มันประทุขขึ้นมา

             "แบม. อึก แบมโกรธนะ" แบมแบมว่าออกมาด้วยน้ำเสียงขาดหาย

ฟอดด ฟอดด มาร์คกดจมูกลงกับแก้มนิ่มนั่นหลายๆครั้ง จับแบมแบมให้นอนหงายลงอีกครั้ง

             "ครับ รู้แล้วว่าโกรธ แต่มาร์ครักแบมนะ มาร์คหวงแบมจะบ้า มาร์คช่วยนะครับ" มาร์คว่า แบมแบมเองก็ไม่มีแรงจะขัดขืนต่อ น้ำตามันรื้นออกมา ปล่อยให้ร่างกายได้ทำตามความต้องการของมัน

มาร์คทั้งช่วยแบมแบมปลดปล่อย แรงกระแทกเข้าใส่ไม่ยั้งทำให้แบมแบมสุขสม รอบแล้วรอบเล่า

             "อ๊ะ อ๊ะ มาร์คค อ๊าา" แบมแบมที่โดนตวัดตัวขึ้นมาอยู่ด้านบนในรอบที่4 เริ่มโยกตัวและบดสะโพกลงกับความแข็งขืนของมาร์ค เหงื่อที่ท่วมกายช่างดูเย้ายวนจนมาร์คที่ไม่ได้โดนยาก็ไม่สามารถหยุดความกระหายในตัวได้ นั่นทำให้แบมแบมถูกรักษาทั้งคืนจนเกือบเช้า

             "อ๊ะ อ๊ะ อร๊างงงง~" แบมแบมเสียน้ำสุดท้ายไปพร้อมกับสติที่หายไป คนตัวเล็กหลับคาตัวมาร์คไปทั้งอย่างนั้น แน่นอนว่าหน้าที่ทำความสะอาดก็ต้องเป็นมาร์คแน่นอน..

สนิทครั้งที่9 NC

Mark's Part

     ผมเคยเห็นร่างกายของแบมแบมมานับครั้งไม่ถ้วน และทุกครั้งร่างกายนี้ก็สวยงามและเลอค่ามากที่สุดในสายตาผม จมูกที่เคยลากไล้ ตอนนี้ริมฝีปากของผมก็ครอบลงกับยอดอกที่แข็งเป็นไตสีชมพูเข้มนั่นเต็มคำ

         "จ๊วบ~ จุ๊บบ " ผมดูดดึงยอดอกสีสวยอย่างละเมียดละไม ปลายลิ้นค่อยๆกวาดไปตามลานนมและขยี้ลงกับไตแข็งๆนั่นระรัว

         "อื้ออ แบมเสียว.." แบมแบมส่งมือของมันมาขยุ้มเส้นผมของผมเอาไว้ ปากบอกว่าเสียวแต่มันกลับกดหัวผมลงให้แนบชิดกับร่างกายของมันอย่างกระหาย

         "จ๊วบบ! แผล๊บ~" ผมทั้งดูดทั้งเลียและกัดเล่นเบาๆจนแบมแบมต้องเด้งอกขึ้นสู้

         "อ๊ะมาร์ค! ซี๊ดด~" แบมแบมซี๊ดปาก ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใบหน้าสวยของมันเย้ายวนแค่ไหน

ผมดึงเสื้อนักศึกษาของมันจนหลุดออกไปจากลำตัวขาวโดยที่แบมแบมก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ผมจูบซับลงมาตามผิวเนียนสวยของมัน ทุกตารางของร่างกายมันผมอยากได้ไว้คนเดียว ก่อนหน้านี้ที่ได้มาทุกครั้งมันแตกต่างกับวันนี้ วันนี้ที่เราเข้าใจกัน..

ผมดูดเม้มผิมตรงหน้าท้องแบนราบของของมันจนขึ้นรอยแดง และกว่าจะถึงขอบกางเกง ผิวของแบมแบมก็แดงเถือกไปหมด..

ผมแกะเข็มขัดมาออกและดึงกางเกงผ้าเนื้อดีของมันลงจนสุดปลายขา จนตอนนี้ร่างกายมันเหลือแค่ชั้นในสีขาวแค่ตัวเดียว ผมกดจูบลงบนตัวตนของมันที่โป่งพองขึ้นมาอย่างหยอกเย้า ขาเรียวทั้งสองข้างยกชันขึ้นมาด้วยความเสียว

         "อื้อมาร์ค.. แฮ่กๆ" แบมแบมหอบหายใจถี่ๆหนักๆเมื่อผมเริ่มบดริมฝีปากผ่านผ้าเนื้อดีนั้นหนักๆ

ผมถอดปราการชิ้นสุดท้ายของแบมแบมออกด้วยปากของผมเองจนตอนนี้ตัวตนที่ไม่มีอะไรกางกั้นปรากฎต่อสายตา ผมส่งมือไปสัมผัส วาดลิ้นลงกับเจ้าสิ่งนั้น

แบมแบมขยุ้มเส้นผมของผมแน่น มือเล็กๆจัดแจงจังหวะในแบบที่เค้าชอบเหมือนทุกครั้งที่ผมทำให้

        "แฮ่กๆๆ มาร์ค.. อื้ออ อ๊ะ" แบมแบมครางเสียงหวานหูนั่นทำให้ผมรู้สึกปวดหนึบขึ้นมาเรื่อยๆ ผมยิ่งเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นพร้อมกับนิ้วยาวของผมที่เริ่มเข้าไปทักทายในตัวของแบมแบม

        "มาร์ค อ๊ะ อ อร๊างง~" ผมรับสายธารเข้ามาในปากจนหมด แบ่งปันบางส่วนไปเป็นตัวช่วยให้กับด้านล่างอีกแรง

        "มาร์ค.. จูบแบมหน่อย อื้ออ~" แบมแบมพูดจบผมก็โน้มตัวขึ้นไปประกบปากอิ่มด้านล่างเอาไว้ทันที ผมป้อนจูบพร้อมกับมือที่เริ่มปลดเข็มขัดของตัวเองออก และแบมแบมก็รู้งานเมื่อมือบางของมันก็ช่วยผมถอดกระดุมออก บางเม็ดก็ขาดออกเพราะแรงดึงที่เร่งรีบของมัน

เมื่อตัวผมเองก็ไม่ต่างไปจากมัน ขาเรียวก็เกี่ยวเอวผมเอวไว้อีกครั้ง ผมซุกไซร้จมูกลงกับซอกคอหอมๆของมันอีกครั้ง พร้อมกับอาวุธของผมที่จ่ออยู่พร้อมรบมากๆแล้วตอนนี้

แบมแบมเชิดใบหน้าสวยขึ้น และพูดเสียงพร่า..

        "แบมรักมาร์ค.. แบมรักมาร์คนะครับ อ๊าาา" และคำบอกรักหวานๆ ผมก็ส่งตัวเองเข้าไปจนหมดตัวตน

ทุกแรงจังหวะที่ถาโถมเข้าใส่ ผมใส่ใจและอยากให้มันได้รับรู้ว่าผมรักมันและพร้อมจะทำทุกอย่างที่เป็นความสุขให้มัน

        "กูรักมึงนะแบมแบม ฮื้มม รักมากที่สุด"

        "แฮ่กๆๆ อ๊ะ อืมม~ "

        "อื้มม อาาา"

เสียงการเข้าจังหวะดังไปทั่วห้องชุดหรู ห้องของผมกับมันแค่สองคน..

แบมแบมช่วยให้การขยับทุกท่วงล่าและลีลาสมบูรณ์แบบ จะส่งเราทั้งสองคนไปพบความสุขพร้อมๆกันอีกครั้ง

        "อ๊ะ อร๊างง~"

        "ซี๊ดด อ๊าาาห์"

ผมฟุบตัวลงไปกอดมันไว้แน่น และบดจูบลงกับปากอิ่มนั้นอีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้งอย่างไม่รู้จักอิ่ม..

เพื่อนสนิทครั้งที่6 NC

   "ซี๊ดด อืออ~ งั้นก็รีบสิ มึงถอดเสื้อกูแบบนี้กูหนาวไม่รู้เหรอ" แบมแบมกดหัวมาร์คให้ลงไปดูดชิมยอดอกของตัวเอง อกแผ่นบางเด้งสู้ลิ้นหนาอย่างไม่ยอม "อ่าา~ มาร์..ค .. อืมมม" แบมแบมครางสั่นเพราะเสียวไปทั่วทั้งอก มาร์คลากลิ้นจนมาจบอยู่ที่แอ่งสะดือสวย ลิ้นหนาห่อเข้าก่อนจะลงแหย่ลงกับแอ่งเล็กๆนั่น "อ๊าา~" ยิ่งละเลงลิ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งได้เสียงตอบรับมากขึ้นเท่านั้น  มาร์คดึงกางเกงของแบมแบมลงจนสุดปลายเท้าและไม่ลังเลที่จะถอดออกจนสุด เลือกที่จะโยนไว้ใกล้ๆเพื่อนสะดวกที่จะหยิบมาใส่อีกครั้งก่อนนอน

มาร์คทอดตามองคนที่นอนตัวแดงสั่นเทาด้วยร่างกายเปลือยเปล่าที่มาร์คไม่เคยเบื่อที่จะมองสักวินาทีเดียว แบมแบมเซ็กซี่ เย้ายวน เร่าร้อนและร้อนแรงมากแค่ไหนมีแค่มาร์คที่รู้ และแบมแบมก็สวย สะอาดหมดจดไปทั้งตัว แน่นอนว่ามีแค่มาร์คที่ทำให้แบมแบมแปดเปื้อนได้คนเดียว ปากหยักก้มลงไปปรนเปรอของน่ารักจนแบมแบมดิ้นพร่าน ก่อนที่จะทักทายช่องทางสงวนที่มีแค่มาร์คเท่านั้นที่ได้สำรวจมัน ไม่ว่าจะด้วยลิ้นหนาเหมือนตอนนี้ หรือสิ่งที่บ่งบอกตัวตนของมาร์ค..

                 "อึกก ! มาร์ค.. เข้ามาเถอะนะ อื้มม~" แบมแบมร้องขอเสียงสั่นพร่าเมื่อรู้สึกไม่พอ และตอนนี้ก็โดนความเสียวเล่นงานจวนจะขาดใจ

มาร์คหยัดกายขึ้น ปากหยักกดจูบลงกับปากบวมเจ่อที่รออยู่แล้ว แบมแบมคว้าคอมาร์คก่อนที่มือเล็กๆจะขยำผมสีแดงเพลิงนั่นเต็มกำมือ ขาเล็กเกาะเกี่ยวเข้ากับเอวหนาแน่น ก่อนจะเบียดกายเข้าหาจนเจออะไรที่แข็งแกร่งดุนดันอยู่กับหน้าท้องแบน

                "มึงทำกูหลงเกินไปแล้วแบมแบม" มาร์คว่าเสียงพร่าชิดริมหู ก่อนที่ลิ้นหนาจะแหย่เข้ากับหูเล็กนั่นจนแบมแบมสั่นไปทั้งตัว

                "อ่าา~ อึกก แบมหนาวแล้ว อื้ออ อ่า!!" โดยไม่ตั้งตัวมาร์คก็แทรกตัวตนเข้ามานั่นให้แบมแบมขยำผมแดงเพลิงนั่นแน่น มากอิ่มเม้มผิวตรงลำขอของมาร์คแน่นเพื่อระบายอารมณ์นั่น

เสียงคลื่นอารมณ์ที่ซัดสาดผ่านอากาศหนาวๆที่ตอนนี้เริ่มร้อนระอุขึ้นมาจนร่างทั้งสองเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ มาร์คยังคงโหมกายเข้ากับดอกไม้ดอกสวยที่มาร์คเด็ดดมไม่รู้เบื่อ ชิมน้ำหวานจากดอกสวยเท่าไหร่ก็ไม่เคยอิ่ม อยากกินและครอบครองไปชั่วกัปชั่วกัลป์ ..

                "แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก" แบมแบมที่หอบหายใจอยู่บนตัวของมาร์คโดยใบหน้าหวานซบลงกับลำคอหนา มาร์คกอดแบมแบมแน่น ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายของทั้งสองคนแน่น